ابن‏حجر عسقلانى و محدِّث قمى آورده‏اند: هبار بن اسود يكى از مشركين مكّه و دشمنان سرسخت رسول خدا صلي  الله  عليه  وآله وسلم  بود و از هيچ گونه ‏اذيّت و آزار نسبت به مسلمانان فروگذار نمى‏كرد و در موقعى كه ‏ابوالعباس بن ربيع زوجه خود زينب را، كه دختر پيامبر و حامله بود، به‏ مدينه فرستاد، هبار در بين راه او را ترسانيد و براثر آن بچه‏اش سِقط شد.

به هنگام فتح مكّه، پيامبر چندنفر را - از جمله هبّار بن اسود را -مَهْدور الدَّم اعلام فرمود، كه هركجا آنها را يافتند، بى‏قيد و شرط به قتل ‏برسانند.
پس از فتح مكّه، هبّار به حضور آن حضرت آمد و بعد از اداء شهادتين، شروع به عذرخواهى نمود و گفت: اى پيامبر خدا! ما مشرك ‏بوديم و خداوند به وسيله تو ما را رهنمود به اسلام كرد و به بركت تو ما رااز هلاكت رهائى بخشيد؛
اكنون از نادانيهاى من و از آنچه از ناحيه من (همانند ماجراى بچّه بار رفتنِ دخترتان زينب) به شما خبر رسيده، بگذر و مرا عفو كن و همانا كه ‏من خود به گناه و كردار ناپسندم اقرار مى‏كنم.
پيامبر اكرم صلي  الله  عليه  وآله وسلم با روىِ گُشاده به او فرمود: من تو را بخشيدم و خداوند به تو نيكى فرمود و تو را به اسلام رهنمود كرد و الإسلامُ يَجُبّ‏ماقَبْلَه، اسلام با آمدنش گذشته‏ها را بُريد و كنار گذاشت.(188)
و به طور خلاصه پيامبر اكرم با سابقه شرك و جناياتى كه از وى‏ سرزده بود، او را در پرتو اسلام، بخشيد و از تصميم به كُشتَنش صرف‏ نظركرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: